Ο πολιτισμός Σαολίν στην Ιαπωνία
Η ρίζα των ιαπωνικών πολεμικών τεχνών Μπου Ντο 武道 (Bu Do) μπορεί να εντοπισθεί στη μονή Σαολίν στην Κίνα. Πλήθος χειρόγραφων γραμμένα στα αρχαία σανσκριτικά μεταφράστηκαν στα Κινέζικα από αρμόδιους ντόπιους Ινδούς μοναχούς και αποθηκεύτηκαν σε ένα άγιο μέρος που ονομάζετε Τα Τζανγκ Τζινγκ 大藏经 (Dà zàng jīng) γνωστό και ως Τριπιτάκα (Tripitaka). Έχει καταγραφεί ότι περισσότερα από 5.480 εγχειρίδια έχουν αποθηκευτεί σε 12 βιβλιοθήκες εντός του κτιρίου.
Ο βουδισμός Τσαν 禅 (Chán) ή Ζεν στα Ιαπωνικά και οι πολεμικές τέχνες των Σαολίν έχουν καταστεί δημοφιλή σε όλο τον κόσμο. Η διάδοσή τους έξω από τα σύνορα της Κίνας χρονολογείται από τη δυναστεία Σουνγκ 宋朝 (Sòng cháo 960 - 1279).
Κατά τη διάρκεια της δυναστείας Σουνγκ, ο βουδισμός Τσαν εγκαθιδρύθηκε στην Ιαπωνία. Με 30 έτη διαφορά μεταξύ τους, δύο Ιάπωνες μοναχοί, ο Εισάι 明庵栄西 (Eisai 1141 - 1215) και ο Ντο Γκεν 道元禅师 (Do Gen 1200 - 1253), πήγαν στην Κίνα όπου μελέτησαν αντιστοίχως τις σχολές του βουδισμού Τσαν, Λιν Τζι Τσουνγκ 临済宗 (Lín jì zōng) ή στα Ιαπωνικά Ριν Τζάι (Rin Zai) και Τσάο Τουνγκ Τσουνγκ 曹洞宗 (Cáo dòng zōng) ή στα Ιαπωνικά Σο Το (So To). Αυτές λοιπόν οι δύο σχολές εξαπλώθηκαν στην Ιαπωνία.
Η σχολή Ριντζάι επικεντρώνεται στη χρήση των Σούτρας 经卷 (Sutra) ή Κοάνς 公案 (Koans), πνευματικά προσκόμματα ή γρίφους, όπου ο διαλογιζόμενος πρέπει να λύσει για να ικανοποιήσει το δάσκαλό του.
Η σχολή Σότο καλλιεργεί εντατικότερα τον καθιστικό διαλογισμό, χωρίς συνειδητή προσπάθεια για ένα στόχο Ζα Ζεν 坐禅 (Ζa Zen).
Και οι δύο σχολές είχαν καλές σχέσεις με τους Σο Γκούν 将軍 (Sho Gun) "Στρατηγοί" και έτσι έγιναν άρρηκτα συνδεδεμένες με τις ιαπωνικές στρατιωτικές δυνάμεις.
Το βιβλίο "Αρχεία της μονής Σαολίν" δηλώνει ότι κατά τη διάρκεια της βασιλείας του αυτοκράτορα Τάι Ντινγκ Ντι 泰定帝 (Tai Ding Di 1321 - 1328) της δυναστείας Γιουάν 元朝 (Yuan 1279 - 1368), ένας Ιάπωνας μοναχός ονομαζόμενος Ντα Τσι 大智 (Da Zhi 1290 - 1366)είχε πάει στην Κίνα το έτος 1312, με σκοπό να μελετήσει το βουδισμό Τσαν, βαθύτατα επηρεασμένος από τις διδαχές του Τσαν και των δύο σχολών.
Στο μοναστήρι Σαολίν δεν έμαθε μόνο τις ιερές βουδιστικές γραφές, αλλά έμαθε και τις πολεμικές τέχνες των Σαολίν. Μελέτησε τις τεχνικές με γυμνά χέρια αλλά και αυτές του κονταριού και τελειοποίησε το βουδιστικό Τσαν για δώδεκα έτη.
Επέστρεψε στην Ιαπωνία το έτος 1325 και εξάπλωσε το βουδισμό Τσαν και τις πολεμικές τέχνες του μοναστηριού Σαολίν στον Ιαπωνικό λαό. Όταν οι υπόλοιποι δάσκαλοι του Ζεν ή οι μαθητές του τον ρωτούσαν γιατί αναμίγνυε τις πολεμικές τέχνες και το βουδισμό Ζεν αυτός απαντούσε:
"Η καρδιά του αληθινού δρόμου Ζεν είναι η εξάσκηση του διαλογισμού. Ο διαλογισμός Ζεν τονίζει και δίνει έμφαση στην εμπειρία της Σατόρι 悟り (Satori) "Διαφώτισης", αλλά και τη δυνατότητα της απόκτησής της στη ζωή. Η αυστηρή προπόνηση των μοναχών, οι καθημερινές σωματικές αγγαρείες, η συνεχής πάλη, τα μακροχρόνια διαστήματα καθιστικού διαλογισμού, αλλά και οι εντατικές περίοδοι προπόνησης κατευθύνονται όλα προς αυτόν το σκοπό."
Ο πατριάρχης Τα Μο είπε κάποτε στους μοναχούς Σαολίν:
"Παρόλο που ο στόχος του Βουδισμού είναι η σωτηρία της ψυχής, το σώμα και η ψυχή δεν μπορούν να διαχωριστούν. Σε ασθενή φυσική κατάσταση κανένας δεν θα μπορέσει ποτέ να εκτελέσει την αυστηρή κατάρτιση, η οποία είναι απαραίτητη ώστε να αποκτηθεί η πραγματική φώτιση."
Ωστόσο οι άοπλες πολεμικές τέχνες δεν ήταν τόσο σημαντικές στην εποχή των Σαμουράι, η οποία είχε διάρκεια από το έτος 1185 έως το 1868. Κατά τη διάρκεια αυτής της μακράς περιόδου, η κύρια πολεμική τέχνη τους ήταν το Κεν Ζίτσου 剣術 (Ken Jutsu) "Η τέχνη του ξίφους". Αυτή η παράδοση συνεχίζεται ακόμη και σήμερα στην Ιαπωνία και περίπου το 20% των ασκουμένων στις πολεμικές τέχνες εξασκούν το Κεν Ζίτσου και το Κεν Το 剣道 (Ken Do).
Το έτος 1329 άλλος ένας Ιάπωνας μοναχός με το κινέζικο θρησκευτικό όνομα Σάο Γιουάν 邵元 (Shao Yuan),μαθητής του Ντα Τσι, εισήρθε στη μονή Σαολίν με σκοπό να συνεχίσει το έργο του δάσκαλού του. Είναι γνωστό από τα αρχεία του μοναστηριού ότι τελειοποιήθηκε στην καλλιγραφία, τη ζωγραφική, τη θεωρία του βουδισμού Τσαν και τις πολεμικές τέχνες των Σαολίν για 21 έτη. Με την πάροδο των ετών έγινε βοηθός του ηγούμενου στο Σαολίν. Επέστρεψε στην Ιαπωνία το έτος 1347 και τιμήθηκε ως "Πνεύμα της πατρίδας" για τους Ιάπωνες. Πριν από την αναχώρησή του από τη μονή, κατασκεύασε μια πέτρινη πλάκα, η οποία μπορεί ακόμη και σήμερα να διαβαστεί στην είσοδο της ορεινής πύλης του μοναστηριού Σαολίν.
Το έτος 1638 ένας σπουδαστής της μονής Σαολίν, o δάσκαλος Τσεν Γιουάν Πιν 陈元赟 (Chen Yuan Pin 1587 - 1674) από την πόλη Χανγκ Τσόου 杭州 (Hang Zhou), πήγε στην Ιαπωνία όπου πέρασε πολλά χρόνια διαδίδοντας την πυγμαχία Σαολίν. O Τσεν Γιουάν Πιν ήταν στη μονή από το έτος 1613. Αυτά τα πρώιμα "κινεζικά χέρια" όπως τα έλεγαν οι Ιάπωνες, ήταν και η βάση ανάπτυξης του Καράτε. Τελικά έμεινε εκεί μέχρι το θάνατό του το 1674, διδάσκοντας τους Σαμουράι.
To έτος 1936 ο Ιάπωνας μοναχός, Τσουνγκ Ντάο Τσενγκ 宗道臣 (Zong Dao Cheng 1911 - 1980), εισήλθε στη μονή Σαολίν ώστε να ολοκληρώσει την εκπαίδευσή του στις πολεμικές τέχνες. Όταν επέστρεψε στην πατρίδα του, ίδρυσε την πρώτη παγκόσμια "Ιαπωνική Σχολή Σαολίν Κουνγκ Φου", η οποία αριθμεί σήμερα πάνω από ένα εκατομμύριο μέλη.
Το έτος 1979, ο Τσουνγκ Ντάο Τσενγκ επισκέφτηκε ξανά το μοναστήρι Σαολίν. Μια στήλη τοποθετήθηκε στο "Δάσος των πέτρινων στηλών" τον Απρίλιο του 1980.
Τα κείμενα "Αρχεία της μονής Σαολίν" επιβεβαιώνουν ότι οι πολεμικές τεχνικές των Σαολίν είχαν εισαχθεί στην Ιαπωνία τουλάχιστον από το έτος 1312.
