Ο Χούι Κο αισθάνεται καλύτερα 慧可安心 (Huì kě ānxīn)

神光慧可禅师翻山越岭来到嵩山少林寺，拜谒达摩祖师，要求开示，并请为入室弟子，达摩面壁静坐，不理不睬，神光于是在门外伫候，时值风雪漫天，过了很久，雪深及膝。达摩看他确实求法虔诚，才开口问他：“你久立雪中，所求何事？”

神光道：“惟愿和尚开甘露门，广度群品。”

达摩说：“诸佛无上妙道，旷劫精勤，难行能行，难忍能忍，尚不能至，汝公以轻心慢心，欲冀真乘，徒劳勤苦。”神光听此诲励，即以刀断臂在达摩座前。

达摩说：“诸佛求道为法忘形，你今断臂，求又何在？”

神光答道：“弟子心未安，请祖师为我安心！”

达摩喝道：“把心拿来，我为你安！”

神光愕然地说：“我找不到心呀！”

达摩微笑说道：“我已经为你将心安好了。   

Ο δάσκαλος Χούι Κο 慧可 (Huì kě), αφού πέρασε από την κοιλάδα και έφτασε στο όρος Σουνγκ 嵩山 (Sōng shān) πάνω από τη μονή Σαολίν, υποβάλει τα σέβη του στον σεβάσμιο Τα Μο 达摩 (Dá mó), ζητώντας του να τον δεχτεί ως μαθητή του. Ο δάσκαλος Τα Μο κοιτάζοντας τον τοίχο της σπηλιάς καθισμένος σε περισυλλογή, τον αγνοεί. Ο Χούι Κο στεκόταν έξω καλυμμένος βαθιά από το χιόνι, ώσπου έφτασε μέχρι τα γόνατά του. Ο Τα Μο βλέποντάς τον να στέκεται εκεί στο χιόνι, συγκινήθηκε και αποφάσισε να του μιλήσει δοκιμάζοντας την πίστη του. "Κρυώνεις νεαρέ, τι ζητάς;" ψιθύρισε.

Ο Χούι Κο ήταν λιγάκι έκπληκτος που άκουσε τον δάσκαλο να του μιλάει, αλλά απάντησε ευγενικά. "Όχι αξιοσέβαστε κύριε, δεν κρυώνω. Είμαι εδώ για να μάθω από σένα".

Ο δάσκαλος απάντησε: "Ο υπέρτατος δρόμος του Βούδα, είναι δύσκολο να εξασκηθεί και μπορεί να μην τον αντέξεις, ίσως η καρδιά σου δεν είναι έτοιμη ακόμα". Ο μοναχός Χούι Κο με σκοπό να αποδείξει ότι η καρδιά του είναι έτοιμη, έκοψε το χέρι του πριν καθίσει σε περισυλλογή.

Ο Τα Μο χαμογέλασε και είπε. "Είδες, έφερα ηρεμία στην καρδιά σου, ήδη αισθάνεσαι καλύτερα".

Tweet