Οι 13 κονταροφόροι μοναχοί 十三棍僧 (Shísān gùn sēng)

武僧团的前身是少林寺僧兵。关于少林寺僧兵 起源，一般都认为起源于唐初十三棍僧救唐王有功，唐王颁诏允许少林寺常备僧兵。 志操、惠玚、昙宗，唐初少林寺著名武僧。据唐裴漼《少林寺碑》及《赐田牒》载：武德四年(621年)四月，李世民与王世充战于嵩洛一带，驻守柏谷庄的少林 寺主僧志操、都维那僧惠玚和昙宗等十三名武僧夜间攻入王世充之侄王仁则大营，生擒王仁则，并将其献于李世民，唐军乘势击败王世充。四月三十日，李世民为表 彰志操、惠玚、昙宗等十三武僧的功绩，特颁《告柏谷坞少林寺上座书》于少林寺，同时要封十三僧官位，但由于志操、昙宗等只愿出家礼佛，不愿为官，于是李世 民赐少林田地四十顷，水碾一具。参战僧均得封赏，昙宗还被封为大将军僧。由于志操、惠玚、昙宗等的助唐行动得到了李唐王朝的大力表彰，使少林寺走向昌盛。

Στο τέλος της δυναστείας Σούι 隋朝 (Suí cháo 581 - 618) και στην αρχή της δυναστείας Τανγκ 唐朝 (Táng cháo 618 - 907), ένας στρατηγός των Σούι ο Ουάνγκ Σι Τσουνγκ 王世充 (Wáng shì chōng), κυρίευσε την επαρχία Χο Ναν 河南 (Hé Nán) και έγινε αυτοκράτορας δίνοντας αποκλειστική εξουσία στις στρατιωτικές δυνάμεις. Ονόμασε την δυναστεία του Τσανγκ 郑 (Zhèng) και διόρισε τον ανιψιό του Ουάνγκ Ζεν Τσα 王仁则 (Wáng rén zé) ανώτερο στρατηγό, ο οποίος χρησιμοποίησε τους στρατιώτες του για να μαζεύει φόρους και να λεηλατεί. Αργότερα έκτισε ένα φρούριο σε μια θέση έξω από το χωριό Μπάι Γκου 白骨 (Bái gǔ) "Οχυρό κοιλάδας των κυπαρισσιών", με το οποίο θέλησε να σταματήσει το στρατό του πρίγκιπα Λι Σι Μιν 李世民 (Lǐ shì mín 599 - 649).

Ο αυτοκράτορας Λι Γιουάν 李渊 (Lǐ yuān 566 - 635), ο πρώτος αυτοκράτορας της δυναστείας Τανγκ, έδωσε εντολή στον γιο του Λι Σι Μιν να επαναφέρει στην τάξη τον Ουάνγκ Σι Τσουνγκ. Στην αρχική μάχη η οποία διήρκεσε πολλές μέρες, ο στρατός των Τανγκ ηττήθηκε και ο Λι Σι Μιν αιχμαλωτίστηκε. Το ηθικό όλων είχε πέσει και η έκβαση του πολέμου ήταν εντελώς προδιαγραμμένη, εάν ένας αξιωματικός των Τανγκ πρώην σπουδαστής Σαολίν, δεν έστελνε μήνυμα στον μοναστήρι ικετεύοντας για βοήθεια.

Εκείνη την περίοδο υπήρχαν μόνο 13 οπλισμένοι μάχιμοι μοναχοί, τοποθετημένοι στο χωριό Μπάι Γκου. Στις 23 Μαΐου το 621 μ.Χ., οι μοναχοί με μόνο όπλο τα κοντάρια τους έστησαν ενέδρα στο στρατό του Τσανγκ και αιχμαλώτισαν τον Ουάνγκ Ζεν Τσα, σώζοντας έτσι τον Λι Σι Μιν τον οποίον φυγάδευσαν μέσα από τα ιερά χώματα του Τα Λιν 塔林 (Tǎ lín), του χώρου που υπήρχαν τα μνήματα των δασκάλων.

Μαθαίνοντας το γεγονός ο Ουάνγκ Σι Τσουνγκ έκανε επίθεση στη μονή Σαολίν 少林寺 (Shàolín sì) "Το μοναστήρι στο δάσος του βουνού Σάο", θέλοντας να τιμωρήσει τους μοναχούς για την πράξη τους και την ανυπακοή τους. Ο ηγούμενος θανατώθηκε και μέρος του μοναστηριού καταστράφηκε. Ο Λι Σι Μιν με τον στρατό του στις 4 Ιουνίου του 621 μ.Χ., καταλαβαίνοντας τις προθέσεις του Ουάνγκ Σι Τσουνγκ, έκανε αμέσως επίθεση στο ανοχύρωτο αρχηγείο του και κέρδισε τον πόλεμο.

Οι μοναχοί κατάφεραν να σώσουν το μοναστήρι, τρέποντας όλον τον στρατό σε φυγή και αιχμαλωτίζοντας τον υποτιθέμενο αυτοκράτορα Ουάνγκ Σι Τσουνγκ.

Στις 30 Απριλίου, ο αυτοκράτορας αναγνώρισε τα επιτεύγματα των 13 μοναχών Σαολίν και οι Τσου Τσάο 志操 (Zhì cāo), Χούι Τσανγκ 惠玚 (Huì chàng) και Ταν Τσουνγκ 昙宗 (Tán zōng) επιβραβεύτηκαν. Ο μοναχός Ταν Τσουνγκ έλαβε τον τίτλο, Τα Τζιάνγκ Τζουίν 大將軍 (Dà jiàng jūn) "Μεγάλος στρατηγός". Ωστόσο οι υπόλοιποι μοναχοί παρά την πρόσκληση του αυτοκράτορα, αρνήθηκαν ευγενικά να μπουν στην κυβέρνησή του σαν αξιωματικοί.

Τέλος ο αυτοκράτορας Λι Σι Μιν δώρισε 40 εκτάρια γης και άλλα προνόμια για το μοναστήρι Σαολίν. Για να θυμούνται οι επόμενες γενεές αυτή την ένδοξη ιστορία έβαλε 2 τεράστιες πέτρινες επιγραφές με τα ονόματα των 13 μοναχών στο Σαολίν, οι οποίες φυλάσσονται σαν μυθικοί θησαυροί. Ακόμα και σήμερα υπάρχει η στήλη με την υπογραφή του όπου αναγράφεται το γεγονός.

Οι 13 κονταροφόροι μοναχοί Σαολίν, που βοήθησαν τον αυτοκράτορα της δυναστείας Τανγκ (618 - 907), συνέβαλαν ουσιαστικά στο ξεκίνημα της πιο ένδοξης δυναστείας στην ιστορία της Κίνας και σήμερα είναι μυθικοί ήρωες.

Tweet