Ο οργανισμός του φαρμακευτικού γραφείου Σαολίν 少林药局建制 (Shàolín yào jú jiànzhì)

公元1217年（另说为：金 兴定四年1220）住持志隆禅师创办少林药局。

公元1260年，在蒙古哈喇和林召开了一次特别的辩论大会，辩论双方是道教代表-全真教道士李志常和佛教代表福裕大和尚。辩论的焦点是佛道谁为贵，评判者是皇帝元世宗忽必烈。结果佛教大胜，焚毁道经四十余种，勒令众多道教徒皈依佛教，自此确立了佛教在元代的尊崇地位。这场辩论的胜方代表福裕大和尚正是嵩山少林寺住持，此前他已经被元宪宗蒙哥任命为最高僧官“都僧省都总统”之职，总领全国佛教，佛教界尊称为“大宗师”。福裕在住持少林寺期间，对元初兵燹之灾后的少林寺进行了大规模整修和重建，确立了曹洞宗在少林寺的地位，制订了少林寺的宗法制度。由于寺院的兴盛，少林寺医学也有了长足的发展，福裕大和尚倡导了“主伤科兼修内科、儿科，医众僧兼俗疾，方为普渡众生”的僧医方针，使少林寺僧医技术得到大发展。

明代少林寺被人们认为是习武人数最多的时期，从洪武到崇祯的260多年间，武僧多达万余人，其中应诏为将者和武术高手达800余人。正德年间，少林寺已“博名天下”（曹庆仁的《宁波府志•艺术》。嘉靖32年，少林僧参加了江南御倭之战，“骁勇雄杰”，数年立战功（《夏松倭变记》卷下）。庞大的僧人团队也同样需要一支庞大的医疗队伍，当时的少林寺主持十分重视寺内医疗机构的健全和医疗技术的提高。当时的少林寺方丈本明大和尚主持期间，少林寺医疗建制如下：

Το έτος 1217 (σε μια άλλη εκδοχή, το έτος 1220), o ηγούμενος Τσι Λουνγκ 志隆 (Zhì lóng) της μονής Σαολίν, καθιέρωσε στο μοναστήρι ένα φαρμακείο.

Το έτος 1260, ο αυτοκράτορας Κομπλάι Χαν προκάλεσε μια ιδιαίτερη διαμάχη μεταξύ Βουδισμού και Ταοϊσμού. Ως αντιπρόσωπος της Βουδιστικής επιτροπής, ο τότε ηγούμενος του μοναστηριού, ο Φου Γιού 福裕 (fú yù 1203 - 1275) προσκλήθηκε στο Πεκίνο έναντι του Ταοϊστή ιερέα Λι Τσι Τσανγκ 李志常 (Li zhì cháng). Στη λεκτική διαμάχη μεταξύ των δύο αντρών, ο ηγούμενος της μονής Σαολίν επέδειξε τον άριστο λόγο του, με αποτέλεσμα παραπάνω από σαράντα είδη Ταοϊστικών γραφών να καταστραφούν και οι Ταοϊστές να αναγκαστούν να μεταστραφούν στο Βουδισμό, συμβάν το οποίο ρίζωσε το υψηλό κύρος του Βουδισμού στην δυναστεία Γιουάν 元朝 (Yuán cháo 1260 - 1368) . Υπό την ηγεσία του Φου Γιού, η μονή Σαολίν ξανακατασκευάστηκε πλήρως, η τοποθεσία των 5 κλάδων του βουδισμού Τσαν επιβεβαιώθηκε μέσα στο μοναστήρι Σαολίν και το πατριαρχικό σύστημα της μονής ιδρύθηκε. Χάρη στην ευημερία του μοναστηριού, η φαρμακευτική Σαολίν κέρδισε μεγάλη ανάπτυξη. Ο σεβάσμιος δάσκαλος Φου Γιού υποστήριξε την αρχή της παίρνοντας το τμήμα τραυματολογίας ως το κέντρο και το εσωτερικό τμήμα - το τμήμα της παιδιατρικής - "ως συμπληρώματα για να θεραπευτούν οι ασθένειες και να σωθούν άνθρωποι", η οποία αρχή έδωσε την δυνατότητα στο γραφείο Φαρμακευτικής του Σαολίν να δει μια δημιουργική άνθηση.

Κατά τη διάρκεια της δυναστείας Μινγκ 明朝 (Míng cháo 1368 - 1644) , πολλοί μοναχοί Σαολίν εξασκούσαν τις πολεμικές τέχνες και διακρίνονταν σε επιτεύγματα στην μάχη. Καθώς υπήρχε η ανάγκη για έναν μεγάλο αριθμό μάχιμων μοναχών, καλές ιατρικές καταστάσεις παρέχονταν από τον ηγούμενο Σαολίν. Ως εκ τούτου, πολλά ιατρικά ιδρύματα της μονής Σαολίν ιδρύθηκαν και η ιατρική τεχνολογία βελτιώθηκε σπουδαία. Το ιατρικό οικοδόμημα (ιεραρχία) του μοναστηριού Σαολίν κατά την διάρκεια της ηγουμενικότητας του σεβάσμιου Benming είναι όπως ακολουθεί:

Πηγή: www.shaolin.org.cn