Η ιατρική Σαολίν 少林医疗 (Shàolín yīliáo)

Η ιατρική Σαολίν χρονολογείται από την εποχή που το μοναστήρι ιδρύθηκε. Εκείνη την εποχή η μονή φιλοξενούσε αρκετούς μοναχούς. Καθόντουσαν σε διαλογισμό για αρκετό διάστημα χωρίς κίνηση, επηρεάζοντας αρνητικά την κυκλοφορία του αίματος με αποτέλεσμα να εμφανίζονται αρκετές ασθένειες. Στη συνέχεια, οι μοναχοί άρχισαν να ασκούν πολεμικές τέχνες εκτός του διαλογισμού συλλέγοντας ιατρική εμπειρία, εκμεταλλευόμενοι την αφθονία των φυτικών πόρων του βουνού Σουνγκ 嵩山 (Sōng shān). Τέλος, μελέτησαν πολλές μυστικές συνταγές και ανέπτυξαν τη θεραπεία Τσι Κουνγκ 气功 (Qì gōng) "Καλλιέργεια της ζωτικής ενέργειας", τη θεραπεία με μασάζ, θεραπείες οι οποίες δείχνουν θετική επίδραση στη φυσική κατάσταση και στην ιατρική περίθαλψη. Η ιατρική Σαολίν μπορεί να θεραπεύσει διάφορες ασθένειες, με ειδικότητα στη θεραπεία των τραυματικών κακώσεων, στην χειρουργική επέμβαση αλλά και βοτανολογία που είναι ο πολιτισμός του Σαολίν.

Σύμφωνα με αρχεία και παραδόσεις του μοναστηριού, οι πρώτοι μαθητές του ηγούμενου Μπα Τούο 跋陀 (Bá tuó) - ιδρυτή του μοναστηριού - εξασκούσαν την ιατρική. Ο μοναχός Σενγκ Τσόου 僧稠 (Seng Chou 480 - 560 μ.Χ.), έφτιαχνε συχνά για τον ηγούμενο σούπα με βότανα και ο μοναχός Χούι Κουάνγκ 慧光 (Hui Guang 487 - 536 μ.Χ.), θεράπευσε έναν ασθενή που είχε πέσει σε κώμα, με βελόνες σιδήρου.

Όταν ο Πατριάρχης του βουδισμού Τα Μο 达摩 (Da Mo) έφτασε στο μοναστήρι Σαολίν, ξεκίνησε το διαλογισμό αντιμετωπίζωντας τον τοίχο μιας σπηλιάς και δίδαξε τον βουδισμό Τσαν. Ανέθεσε επίσης στους μαθητές του να εξασκούν τις επιστήμες (Pañcavidyā), πέντε κατηγορίες γνώσης της αρχαίας Ινδίας.

Οι πέντε επιστήμες είναι:

1. Η επιστήμη της γλώσσας (śabdavidyā),
2. η επιστήμη της λογικής (hetuvidyā),
3. η επιστήμη της ιατρικής (cikitsāvidyā),
4. η επιστήμη των καλών τεχνών και χειροτεχνίας (śilakarmasthānavidyā),
5. η επιστήμη της φιλοσοφίας-πνευματικότητας (adhyātmavidyā)

Ο δεύτερος πατριάρχης του Βουδισμού Τσαν στην προσπάθειά του να δείξει την αποφασιστικότητά του να ακολουθήσει το δάσκαλο Τα Μο, έκοψε το χέρι του και οι μοναχοί του μοναστηριού επούλωσαν το τραύμα με βότανα που είχαν συλλέξει από τα βουνά. Η ιατρική Σαολίν έχει παραδοθεί από γενιά σε γενιά των μοναχών.

Το μοναστήρι Σαολίν στην ιστορία του έχει ένα μεγάλο αριθμό μοναχών, που ήταν γνωστό για την ιατρική. Ο μοναχοί Χουνγκ Τζουίν 洪遵 (Hong Zun 533 - 641 μ.Χ.) και Τζι Γκανγκ (Zhi gang) που έζησαν στα τέλη της βόρειας δυναστείας Ουέι, τιμήθηκαν ως ζωντανοί Μποντισάτβες. Ο μοναχός Τσι Σεν (Zi shen) της δυναστεία Σούι 隋朝 (Suí 581 - 618 μ.Χ.), ήταν ειδικός στις πολεμικές τέχνες και την ιατρική, ιδιαίτερα ικανός στο Τσι Κουνγκ και άλλες θεραπείες. Περιέγραψε λεπτομερώς τις θέσεις, τις θεραπείες και τις συνταγές των εξήντα οκτώ από τα σημεία βελονισμού του ανθρώπινου σώματος και θεραπεία για περισσότερο από εκατό τύπους κοινών ασθενειών. Ο ηγούμενος Τσου Τσάο 志操 (Zhi Cao), ένας από τις δεκατρείς μοναχούς που διέσωσαν τον αυτοκράτορα Λι Σι Μιν 李世民 (Li shì mín 599 - 649 μ.Χ.) της δυναστείας Τανγκ 唐朝 (Táng cháo 618 - 907), ήταν άλλος ένας διάσημος μοναχός-γιατρός. Πριν εισέρθει στη μονή Σαολίν, είχε ασκήσει ιατρική για δέκα έτη, με ειδικότητα στη θεραπεία των τραυματικών κακώσεων. Συχνά ο ηγούμενος Τσου Τσάο χρησιμοποίησε τη μέθοδο του βελονισμού, αν και ορισμένοι ασθενείς θεραπευτεί με τη μέθοδο αυτή κατέφυγε σε χάπια και αλοιφές που παρασκευάζονται από βότανα του βουνού Σουνγκ.

Ο μοναχός Φου Χου (Fu hu) της δυναστείας Τανγκ ήταν ένας γιατρός με εξαιρετικές ικανότητες και έγραψε τις Δέκα συνταγές για την τραυματολογία Σαολίν. Ήταν ένας εμπειρογνώμονας στο βελονισμό και τη χρήση των βοτάνων, ιδιαίτερα καλό στην αιμόσταση και στην θεραπεία από συγκοπή.

Ο δάσκαλος Χουνγκ Ουέν 洪温 (Hóng wēn) της δυναστείας Σουνγκ 宋朝 (Sòng cháo 960 - 1279), ήταν ιδιαίτερα καλή στο τραύμα, και την ειδικότητά του ήταν ο συνδυασμός του βελονισμού με βεντούζες. Πριν από το θάνατό του, μετέφερε την ικανότητά του να κυριαρχήσει Τζουέ Γιουάν 觉远 (Jué yuǎn), οι οποίοι είχαν εμπειρία στην εσωτερική παθολογία και είχε τα αρχεία εργασίας τα μαγικά αποτελέσματα της Ιατρικής Shaolin Εσωτερικών.

Ο δάσκαλος Χούι Ντινγκ (Hui ding) της δυναστεία 元朝 (Yuán 1279 - 1368), τιμήθηκε ως "Μαγικός γιατρός" δημιουργώντας την εργασία "Ουσία και τραυματολογία Σαολίν".

Ο δάσκαλος Χούι Τζου (Hui ju) συνόψισε την εργασία των δάσκαλων Σαολίν που έζησαν πριν από την δυναστεία Γιουάν, η οποία συνόψιση ήταν και η πεμπτουσία της κλινικής βελονισμού. Γνωστοί μοναχοί-γιατροί της δυναστείας Μινγκ 明朝 (Míng cháo 1368 - 1644), ήταν οι μοναχοί Μπεν Μινγκ (Ben ming), Χουάν Σιού (Huan xiu), Τσενγκ Ντάο (Zheng dao) και άλλοι. Κατά τη διάρκεια της δυναστείας 清朝 (Qīng cháo 1644 - 1911), η ιατρική Σαολίν μειώθηκε λόγω της απαγόρευσης των πολεμικών τεχνών. Κάποιοι διάσημοι μοναχοί της ιατρικής αυτής της περιόδου, ήταν οι μοναχοί Τσαν Τζου 湛举 (Zhàn jǔ), Τζι Τσιν 寂勤 (Jì qín), Τσεν Τζουίν 贞俊 (Zhēn jùn) και άλλοι. Κατά τη διάρκεια της δυναστείας Τσινγκ, η ιατρική πρακτική του Shaolin μειώθηκε λόγω της μείωσης των πολεμικών τεχνών.

Το έτος 1217, ο μοναχός Τσι Λουνγκ 志隆 (Zhì lóng) που ήταν ηγούμενος του μοναστηριού Σαολίν, καθιέρωσε Φαρμακευτικό γραφείο για την εξυπηρέτηση των μοναχών και ανθρώπων που είχαν ανάγκη. Απολάμβανε μεγάλη φήμη και έτσι προέκυψε η "Καταγωγή της βουδιστικής ιατρικής". Οι μυστικές συνταγές δημοσιοποιήθηκαν προς όφελος των ανθρώπων.

Το έτος 2004, ο σημερινός ηγούμενος, Γιούνγκ Σιν 永信 (Yǒng xìn), αναβίωσε το ιατρικό και φαρμακευτικό κέντρο Σαολίν, προσφέροντας μια αρχαία παράδοση στη σύγχρονη εποχή. Το ιατρικό και φαρμακευτικό κέντρο Σαολίν, είναι μια Σχολή για την ιατρική πρακτική με μια ιστορία περισσότερο από χίλια χρόνια, λαμβάνοντας τη βάση της ιατρικής του ινδικού πολιτισμού και της ιατρικής του κινεζικού πολιτισμού.

Tweet