Όλες οι πολεμικές τέχνες κάτω από τον ουρανό προήρθαν από το Σαολίν 天下功夫出少林 (Tiānxià gōng fu chū shàolín).

天下功夫出少林，少林功夫甲天下。少林武术是中华武术的重要组成部分，是我国极其宝贵的文化瑰宝。它集中华南北派武术之大成，融内外拳家之精华，历经千锤百炼，功法繁多，博大精深，以丰富的内涵，独特的风格，利于实战的特点，威震四海，举世扬名，在国内外武坛中独树一帜。

"Όλες οι πολεμικές τέχνες κάτω από τον ουρανό προήρθαν από το Σαολίν". Πρόκειται για ένα δημοφιλές ρητό διαδεδομένο στο κόσμο των πολεμικών τεχνών της Κίνας. Υπάρχουν πολλά συστήματα και σχολές των κινεζικών πολεμικών τεχνών, αλλά κανένα δεν είναι ευρύτερα γνωστό και με επιρροή όπως το Σαολίν Κουνγκ Φου.

Η δημιουργία των κινεζικών πολεμικών τεχνών έχει αποδοθεί στην ανάγκη για αυτοάμυνα, για κυνήγι και για στρατιωτική εκπαίδευση στην αρχαία Κίνα. Η μάχη σώμα με σώμα και η εκμάθηση όπλων ήταν σημαντικά στην εκπαίδευση των Κινέζων στρατιωτών.

Η λεπτομερής γνώση για την κατάσταση και την ανάπτυξη των κινεζικών πολεμικών τεχνών καταγράφηκε την περίοδο (1928 - 1937). Το έτος 1928 στην διάρκεια της Δημοκρατίας Κίνας 中华民国 (1911 - 1949), προκειμένου να διατηρηθούν οι κινεζικές πολεμικές τέχνες, ο πρόεδρος Τζιανγκ Τζιέ Σι 蒋介石 (Jiǎng jiè shí 1887 - 1975) ή αλλιώς Τσιάνγκ Κάι Σεκ 蒋介石 (Chiang Kai Shek), διέταξε τη δημιουργία της κεντρικής ακαδημίας "Κινεζική ακαδημία τεχνικών της χώρας" 中央国术馆 (Zhōng yāng guóshù guǎn). Καθώς η Κινέζικη Ακαδημία ιδρύθηκε, κατέβαλε προσπάθεια εγκυκλοπαιδικής έρευνας για τις σχολές κινέζικων πολεμικών τεχνών. Δυστυχώς, μετά από 9 έτη ξεκίνησε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και όλες οι δραστηριότητες εκπαίδευσης διεκόπηκαν μέχρι και το έτος 1950. Από το 1950, η Λαϊκή Δημοκρατίας Κίνας, έχει οργανώσει τις κινεζικές πολεμικές τέχνες υπό τον τίτλο "Κινεζικές πολεμικές τεχνικές" 中国武术 (Zhōng guó wǔ shù).

Σύμφωνα με το μύθο, οι κινεζικές πολεμικές τέχνες ξεκίνησαν κατά τη διάρκεια της ημι-μυθικής δυναστείας Σιά 夏朝 (Xià cháo), περισσότερο από 4.000 χρόνια πριν. Λέγεται ότι ο κίτρινος αυτοκράτορας Χουάνγκ 皇帝 (Huáng dì 2696 - 2598 π.Χ.), παρουσίασε τα πρώτα αγωνιστικά συστήματα της Κίνας. Ο Κίτρινος αυτοκράτορας περιγράφεται ως διάσημος στρατηγός, ο οποίος πριν γίνει ηγέτης της Κίνας, έγραψε αρκετές πραγματείες για τις πολεμικές τέχνες. Ένας από τους κύριους αντιπάλους του ήταν ο Τσι Γιόου 蚩尤 (Chī yóu), ο οποίος πιστώνεται ως ο δημιουργός της κινέζικης πάλης Τζιάο Ντι 角抵 (Jiǎo dǐ), πρόδρομος της σύγχρονης πάλης Σουάι Τζιάο 摔跤 (Shuāi jiāo).

Οι πολεμική τέχνη Σαολίν, δεν θεωρείται ο πρόγονος των κινεζικών πολεμικών τεχνών αλλά θεωρείται μία από τις πρώτες θεσμοθετημένες κινέζικες πολεμικές τέχνες. Η αρχαιότερη απόδειξη της συμμετοχής των Σαολίν σε μάχη είναι μια στήλη από το έτος 728 μ.Χ, που πιστοποιεί δύο περιπτώσεις. Την υπεράσπιση της μονής Σαολίν από ληστές το έτος 610 μ.Χ. και το ρόλο των μοναχών στην ήττα του Ουάνγκ Σι Τσουνγκ 王世充 (Wáng shì chōng) στην μάχη της Χου Λάο 虎牢 (Hǔ láo) το έτος 621 μ.Χ. Από τον 8ο έως τον 15ο αιώνα, δεν υπάρχουν άλλα σωζόμενα έγγραφα που να παρέχουν αποδείξεις για τη συμμετοχή των Σαολίν σε μάχες, εντούτοις όμως αυτήν την περίοδο η μονή Σαολίν γίνεται η πρώτη θεσμοθετημένη ακαδημία πολεμικών τεχνών στην Κίνα. Αυτοκράτορες όπως ο αυτοκράτορας Τσάο Κουάνγκ Γιν 赵匡胤 (Zhào kuāng yìn), μαθητεύουν στο μοναστήρι ή στέλνουν στρατηγούς τους να εκπαιδευτούν εκεί.

Μεταξύ του 16ου και 17ου αιώνα, εμφανίζονται πάνω από σαράντα πηγές με αποδείξεις, ότι οι μοναχοί Σαολίν ασκούνται στις πολεμικές τέχνες και ότι η πολεμική πρακτική έγινε αναπόσπαστο στοιχείο της ζωής του μοναστηριού.

Οι αναφορές των πολεμικών τεχνών στην πρακτική των Σαολίν εμφανίζονται σε διάφορα λογοτεχνικά είδη από τα τέλη της δυναστείας Μινγκ 明朝 (Míng cháo 1368 - 1644): σε επιτάφιους των μοναχών πολεμιστών, πολεμικές τέχνες-εγχειρίδια, στρατιωτικές εγκυκλοπαίδειες, ιστορικά συγγράμματα, ταξιδιωτικά συγγράμματα, μυθιστορήματα και στην ποίηση. Ωστόσο, οι πηγές αυτές δεν επισημαίνουν συγκεκριμένα συστήματα που προέρχονται από το Σαολίν. Αυτές οι πηγές, σε αντίθεση με εκείνες από την περίοδο της δυναστείας Τανγκ 唐朝 (Táng cháo 618 - 907 μ.Χ.), αναφέρονται σε πρακτικές ένοπλης μάχης των Σαολίν. Αυτές περιλαμβάνουν μια δεξιότητα για την οποία οι μοναχοί Σαολίν είχαν γίνει διάσημοι, τη δεξιότητα του κονταριού.

Ο γεωγράφος-ιστορικός Τσενγκ Ζούο Τσανγκ 郑偌曾 (Zhèng ruò céng 1505 - 1580) έγραψε τη λεπτομερή ιστορία του 16ου αιώνα με τίτλο "Ο μοναστικός στρατός, πρώτη νίκη". Οι αναφορές του επιβεβαιώνουν ότι το έτος 1553 o Ουάν Μπιάο 万表 (Wàn biǎo 1498 - 1556), αντιπρόεδρος της "Επικεφαλής στρατιωτικής επιτροπής της περιοχής Ναν Τζινγκ", απελπισμένος να ανακτήσει τον έλεγχο στην Ναν Τζινγκ, ζήτησε βοήθεια από τους μοναχούς του μοναστηριού Σαολίν. Επικεφαλής έθεσε το μοναχό Τιέν Γιουάν 天元 (Tiān yuán). Οι μοναχοί Σαολίν συμμετείχαν εναντίον των εισβολέων, σε τέσσερις καθοριστικές μάχες: στον κόλπο του Χανγκ Τσόου 杭州 (Háng zhōu) την άνοιξη του έτους 1553, στο δέλτα του ποταμού Χουάνγκ Που 黄浦江 (Huáng pǔ jiāng) τον Ιούλιο του 1553 και την άνοιξη του 1554 και στο Τάι Τσόου 台州 (Tái zhōu) το φθινόπωρο του 1555.

Το έτος 1581 ο συγγραφέας Ουάνγκ Σι Σινγκ 王士性 (Wáng shì xìng 1547 - 1598) της δυναστείας Μινγκ, επισκέφτηκε το βουνό Σουνγκ και έγραψε μία αναφορά με τίτλο "Ταξίδι στο βουνό Σουνγκ" 嵩山游 (Sōng shān yóu). Σε κείμενο αναφέρει: "…Όλοι οι μάχιμοι μοναχοί του μοναστηριού Σαολίν έχουν άριστες δεξιότητες πολεμικών τεχνών. Κατά τη διάρκεια της εξάσκησής τους, χειρίζονται την άοπλη πυγμαχία και το κοντάρι τους, σαν να πετούν".

Το αρχαιότερο κείμενο σχετικά με το κοντάρι είναι το βιβλίο με τίτλο "Η αυθεντική μέθοδος του κονταριού Σαολίν" 少林棍法阐宗 (Shàolín gùn fǎ chǎn zōng), γραμμένο από το συγγραφέα Τσενγκ Τσουνγκ Γιόου 程宗猷 (Chéng zōng yóu 1561 - ?) που ολοκληρώθηκε το έτος 1610 και εκδόθηκε το 1616. Ο Τσενγκ Τσουνγκ Γιόου αναφέρει στα κείμενά του 5 μορφές του κονταριού Σαολίν, μεταξύ αυτών και τη μορφή Γιν Σόου Κουίν 阴手棍 (Yīn shǒu gùn) "Το κοντάρι Γιν του χεριού". Οι άλλες 4 μορφές είναι: Σιάο Γε Τσα Κουίν 小夜叉棍 (Xiǎo yè chā gùn), Τα Γε Τσα Κουίν 大夜叉棍 (Dà yè chā gùn), Πάι Κουίν 拍棍 (Pāi gùn), Τσουάν Σούο Κουίν 串唆棍 (Chuàn suō gùn). Σχετικά με τη μέθοδο του κονταριού ο Τσενγκ αναφέρει: "Η μέθοδος του κονταριού Σαολίν έχει θεία προέλευση και απολαμβάνει τη φήμη της από τους αρχαίους χρόνους έως σήμερα. Πράγματι, η μέθοδος του κονταριού είναι τόσο υψηλή όσο τα βουνά και τόσο βαθιά όσο οι θάλασσες. Μπορεί αληθινά να κληθεί ως "ανώτατη τεχνική".

Ο στρατηγός Τσι Τζι Κουάνγκ 戚继光 (Qi jì guāng 1527 - 1588) περιλαμβάνει περιγραφή των πολεμικών τεχνών Σαολίν και του κονταριού στο βιβλίο του, με τον τίτλο Τζι Σιάο Σιν Σου 纪效新书 (Jì xiào xīn shū). Όταν το βιβλίο αυτό εξαπλώθηκε στην Ανατολική Ασία, είχε μεγάλη επίδραση στην ανάπτυξη των πολεμικών τεχνών σε περιοχές όπως η Οκινάβα και η Κορέα.

Τα κείμενα "Αρχεία της μονής Σαολίν" επιβεβαιώνουν ότι οι πολεμικές τέχνες Σαολίν είχαν εισαχθεί στην Ιαπωνία και την Κορέα από το έτος 1312. "Όλες οι πολεμικές τέχνες κάτω από τον ουρανό προήλθαν από το Σαολίν".

Πηγή: Η παράδοση Σαολίν - Το χρονικό μιας αρχαίας κληρονομιάς, του δάσκαλου Μιάο Ντιέν 妙滇 (Miào diān).

Η παράδοση Σαολίν 少林相传 (Shàolín xiāng chuán)

Aπαγορεύεται η μερική ή ολική αναδημοσίευση ή αναμετάδοση ή διασκευή και αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό ή ηχογραφικό του παρόντος έργου ή μέρος αυτού, χωρίς την ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ έγγραφη άδεια του ΕΚΔΟΤΗ και του ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗ. Νόμος 2121/1993 και Κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Tweet